De reis

Maak je klaar voor een lang verhaal, want de reis was erg lang!

Maandag vertrekken we, dacht ik op zaterdagochtend ineens. Toen kwam alles ineens heel dichtbij. Dus diezelfde dag de koffer maar ingepakt en de laatste belangrijke documenten uitgeprint. Ik mocht 23 kilo meenemen in de koffer. Gelukt! 22.3 kilo . Eén probleem, de handbagage tas paste niet dicht. Zondag nogmaals geprobeerd, nu met behulp van m’n ouders. Handbagage kon dicht, koffer 25 kilo. Toen heb ik ervoor gekozen om wat dingen thuis te laten. Koffer nog steeds te zwaar, maar dat regelde ik wel op het vliegveld.
In slaap vallen heb ik nooit moeite mee, dus ook niet zondagavond. 4 uur werd ik wakker en mijn hersenen gingen meteen weer aan het werk: ‘Ben ik nog wat vergeten?’, ‘Wat moet ik ’s ochtends nog doen?’ en ‘Gaat alles wel goedkomen?’. Half 6 lukte het weer om in slaap te vallen. 
Kwart voor 9 ’s ochtends vertrokken we, nadat alles in de ochtend rustig z’n gangetje waren gegaan. M’n moeder was een klein beetje een stuiterbal, maar dat is altijd wanneer we op vakantie gaan. Dus nu ik voor 4.5 maand weg ging nam ik haar dit ook zeker niet kwalijk. 
11 uur hadden Tessa en ik op het vliegveld afgesproken. Op tijd was ik zeker, we waren namelijk om 10 over 10 al op Düsseldorf aangekomen. Eerst maar eens koffie dachten we. Naast mijn eigen ouders en mijn vriend waren ook mijn schoonouders aanwezig en het zusje van mijn vriend, erg gezellig! Ingechecken was nog spannend, er was iets bij ons ticket gezet over bepaalde visums, maar Tessa en ik zouden het visum pas kopen in Malawi. Mochten we nou niet gaan? Gelukkig kwam het goed en heb ik ons er onderuit kunnen praten. Afscheid nemen was lastig, knuffelen voor 4,5 maand kan niet in 5 minuten. Enige tranen zijn wel gevallen.
Rond 12 uur door de douane. Iedereen die weel eens gevlogen heeft kent het wel, wat een vreselijk gedoe. Kwart over 14 zouden we vliegen, ja je leest het goed: zouden. We hadden eerst namelijk al anderhalf uur vertraging en na 2 uur kregen we te horen dat onze vlucht geannuleerd was. Technische problemen met het vliegtuig. Lekker dan, het zal ook eens goed gaan. Bij mij ging meteen de organistiestand aan: what to do next? Kort een aantal mensen gebeld en toen kreeg ik al een mailtje, de vluchtorganisatie had voor ons al een nieuwe vlucht geboekt. Heel fijn natuurlijk! Eerst de koffers weer van de band ophalen, opnieuw inchecken, opnieuw door die oh zo geweldige *kuch* douane. 
We zouden in eerste instantie vliegen vanaf Düsseldorf, naar Parijs, naar Kenia en dan aankomen in Malawi. Maar met onze nieuwe vlucht was vlucht vlogen we eerst naar Wenen, toen naar Adis Ababa (Ethiopië) en dan naar Malawi. In ieder geval dat stond op het ticket…
Tessa en ik zaten klaar voor onze laatste vlucht. Ik kijk op het schermpje voor mijn stoel naar de kaart en daar staat dat we naar Congo vlogen. Stress moment nummer 2, wat gaat er nu weer gebeuren? Vragen aan de stewardess, dat is wat ik kon doen, dus dat deed ik. Ze vertelde me dat dit alleen een tussenstop was. Pff dat scheelde weer.
Aangekomen in Malawi
Eenmaal uit het vliegtuig stond er een emmer water met een lraantje klaar. Iedereen moest z'n handen wassen. In de rij dus maar. Het volgende uur gingen we van rij naar rij. 
Rij 1: controle intentingen
Rij 2: invullen van het formulier voor het visum
Rij 3: controle van het formulier 
Rij 4: betalen visum
Rij 5: ontvangen visum
Als je denkt, kon dat niet allemaal in 1 rij, vast wel, maar dat was niet het geval.
Na het ophalen van de koffers werden we opgehaald door iemand van Edukans. Hij bracht ons naar onze eerste overnachtingsplek. 

Wat is Malawi mooi, zoveel groen‼ Ik keek m'n ogen uit.
De weg waar we op reden? Best wel prima asfalt, soms allen wat grote gaten waar omheen gereden moest worden, maar dat was geen probleem. Aangekomen bij de accommodatie hebben we gegeten en zijn we lekker op tijd gaan slapen. We gingen namelijk om half 6 alweer ontbijten...

Slaap lekker en tot het volgende reisverhaal❤